Napisy

– maksymalnie 2 wiersze;
– 36–40 znaków na wiersz (łącznie ze spacjami);
– czas wyświetlania minimum 1 sekunda, maksimum 6–7 sekund
– brak dzielenia wyrazów na dwie części;
– na końcu wiersza nie wolno stosować pojedynczych spójników ani przyimków (np. i, w, na);

Standard platformy YouTube : Domyślną czcionką jest Roboto Medium. YouTube nie ma formalnego, rządowego standardu, ale udostępnia zestaw wytycznych zapewniających czytelność i komfort oglądania.
Kluczowe wytyczne:
– Limit znaków: Staraj się o około 42 znaki w wierszu.
– Limit wierszy: Użyj maksymalnie dwóch wierszy, aby uniknąć nakładania się tekstu na wideo.
– Synchronizacja: Napisy powinny dokładnie odzwierciedlać tempo wypowiedzi.
– Czytelność: Napisy powinny być wyświetlane na ekranie wystarczająco długo, aby przeciętny widz mógł je wygodnie przeczytać.
– Formatowanie: Używaj poprawnej gramatyki, ortografii i interpunkcji, aby zapewnić przejrzystość.

Wskazówki dotyczące tworzenia napisów do serwisu YouTube można znaleźć tutaj.

Netflix Standard: Wcześniej używaną czcionką była Consolas, czcionka bezszeryfowa o stałej szerokości, ale później opracowano własną czcionkę „Netflix Sans”.

BBC Platform Standard: Standardową czcionką dla napisów jest Tiresias.

Przepisy dotyczące napisów: różnice regionalne:

Europa
: Unia Europejska dąży do harmonizacji standardów dostępności. Europejski Akt w sprawie Dostępności (EAA), który wszedł w życie 28 czerwca 2025 r., ustanawia paneuropejskie wymogi dotyczące dostępności produktów i usług, w tym audiowizualnych usług medialnych. Ustawa zobowiązuje nadawców i operatorów streamingowych do udostępniania napisów (napisów zamkniętych) do swoich treści, aby były one dostępne dla osób z wadami słuchu. Wymogi te dotyczą zarówno nagrań, jak i transmisji na żywo.

Dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych (AVMSD): Dyrektywa ta zachęca państwa członkowskie UE do zapewnienia większej dostępności treści, w tym poprzez dodawanie napisów.

Przepisy krajowe: Wiele krajów europejskich ma własne przepisy dotyczące dostępności, które często są bardziej rygorystyczne niż te obowiązujące w całej UE.

Wielka Brytania: Ustawa o równości z 2010 r. nakłada na dostawców usług obowiązek zapewnienia napisów dla niesłyszących. Ofcom ustala limity i wytyczne dotyczące jakości napisów, w tym dokładności i szybkości.

Niemcy: Ustawa o równości osób niepełnosprawnych (BGG) oraz standard BITV 2.0 wymagają, aby napisy na stronach internetowych i w aplikacjach mobilnych w sektorze publicznym były dokładne i dostępne.

Francja i Hiszpania: W tych krajach obowiązują również przepisy mające na celu zapewnienie dostępności cyfrowej, co ma wpływ na wymagania dotyczące napisów do filmów online.

Kraje nordyckie takie jak Szwecja, Norwegia, Dania i Finlandia słyną z surowej polityki dostępności, która często wykracza poza podstawowe wymogi UE. 

Główne regulacje dotyczące napisów na Łotwie
dotyczą użycia języka. Ustawa o języku państwowym stanowi, że filmy muszą być dubbingowane lub z napisami w języku urzędowym, czyli łotewskim. Chociaż napisy w innych językach obcych mogą być dozwolone, istnieją polityczne naciski na ograniczenie napisów do języków urzędowych Unii Europejskiej. 

Wskazówki dotyczące tworzenia napisów dla Łotwy można znaleźć tutaj.

W Stanach Zjednoczonych istnieje kilka przepisów federalnych regulujących stosowanie napisów. Ustawa o Amerykanach z Niepełnosprawnościami (ADA): Ustawa ta zabrania dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność i nakłada na władze stanowe i lokalne, a także na przedsiębiorstwa i organizacje non-profit działające na rzecz społeczeństwa, obowiązek zapewnienia skutecznej komunikacji. Sądy rozszerzyły zakres stosowania tej ustawy na treści online, w tym wideo. Ustawa o rehabilitacji (sekcje 504 i 508): Sekcje te nakładają na agencje federalne i organizacje otrzymujące finansowanie federalne obowiązek zapewnienia dostępności swoich technologii elektronicznych i informatycznych, w tym wideo. Federalna Komisja Łączności (FCC): FCC ustala przepisy dla nadawców telewizyjnych oraz dostawców usług kablowych i satelitarnych. Od 1 stycznia 2006 r. 100% nowych, niezwolnionych programów wideo w języku angielskim musi mieć napisy. FCC ustala również standardy jakości napisów dotyczące dokładności, synchronizacji, kompletności i umiejscowienia na ekranie. 
Ustawa o dostępności wideo w komunikacji XXI wieku (CVAA): Ustawa ta, uchwalona w 2010 r., rozszerzyła wymagania dotyczące napisów do filmów online, które wcześniej były transmitowane w telewizji.

W Azji
regulacje dotyczące napisów są mniej scentralizowane i w większym stopniu zależą od ustawodawstwa danego kraju. Ogólne standardy międzynarodowe często służą jako wytyczne.

Chiny: Istnieją szczegółowe przewodniki stylistyczne dotyczące napisów w języku chińskim uproszczonym i tradycyjnym, definiujące takie parametry, jak liczba znaków w wierszu (około 15-20 w przypadku języków azjatyckich), pozycjonowanie, czas wyświetlania i interpunkcja. Ogólnie rzecz biorąc, w regionie obserwuje się wzrost popularności napisów nie tylko dla osób niedosłyszących, ale także w celu pokonania barier językowych, biorąc pod uwagę ogromne zróżnicowanie językowe regionu Azji i Pacyfiku.

Warto zauważyć, że chociaż międzynarodowe standardy, takie jak wytyczne BBC, są często wykorzystywane jako podstawa, każdy kraj może mieć swoje własne, unikalne cechy kulturowe i językowe, które wpływają na praktykę tworzenia napisów.

Wybór czcionki napisów: priorytet czytelności i dostępności

Przy wyborze czcionki do napisów kluczowe są czytelność i dostępność dla szerokiego grona odbiorców, w tym osób z wadami wzroku. Chociaż nie ma ścisłych reguł, wytyczne i standardy branżowe zalecają stosowanie prostych, czytelnych czcionek bezszeryfowych.

Polecane czcionki:  Eksperci i różne platformy wyróżniają kilka czcionek, które sprawdziły się w napisach:
1. Roboto: Ta czcionka jest standardem dla napisów na YouTube i w większości usług Google. Roboto oferuje szeroką gamę stylów i dobrą czytelność, zwłaszcza podczas pracy z długimi zdaniami.
2. Helvetica: Popularny wybór w świecie nadawania i reklamy, Helvetica jest znana z czystych linii i przejrzystego designu. Ta czcionka jest uważana za jedną z klasycznych i łatwych do odczytania opcji napisów.
3. Arial: Prosty i bezpieczny wybór, Arial jest domyślną czcionką na wielu urządzeniach Microsoft. Jej neutralny design sprawia, że ​​jest doskonałą opcją dla napisów, które nie odciągają uwagi widza od wideo.
4. Verdana: Ta czcionka została zaprojektowana specjalnie z myślą o czytelności na ekranach o niskiej rozdzielczości. Jej skondensowany styl sprawia, że ​​nadaje się do mniejszych ekranów.
5. Tiresias: Ta czcionka została stworzona specjalnie dla osób niedowidzących i jest standardem dla napisów BBC.
6. Open Sans: Znany ze swojej wyjątkowej czytelności na ekranach o różnych rozmiarach, od urządzeń mobilnych po duże wyświetlacze.

Podstawowe wskazówki dotyczące wyboru czcionki: Wybierając czcionkę do napisów, należy pamiętać o następujących wskazówkach:
1. Prostota i przejrzystość: Unikaj stylizowanych i dekoracyjnych czcionek, ponieważ mogą one utrudniać czytanie.
2. Czcionki bezszeryfowe: Większość ekspertów zaleca stosowanie tych czcionek, ponieważ wyglądają one na ekranie bardziej przejrzyście i nowocześnie.
3. Rozmiar czcionki: Powinien być wystarczająco duży, aby wygodnie się go czytało, ale nie tak duży, aby zakrywał znaczną część obrazu. Zalecany punkt wyjścia to 22 punkty i można go dostosować w razie potrzeby.
4. Kontrast: Aby zapewnić dobrą widoczność, należy używać kolorów o wysokim kontraście, takich jak biały tekst na ciemnym tle lub czarny na jasnym tle. Klasyczny żółty kolor napisów często uzyskuje się za pomocą czcionki Helvetica Medium Italic.
4. Wyrównanie: Tekst wyrównany do lewej jest zazwyczaj łatwiejszy do odczytania.

Ostatecznie najlepszym sposobem na wybór czcionki napisów jest przeprowadzenie testu wizualnego, aby upewnić się, że jest ona czytelna na różnych urządzeniach i w różnych scenach wideo. Głównym celem jest zapewnienie dostępności i zrozumiałości treści dla jak najszerszego grona odbiorców.